Dagje stage, ziek en een relax weekendje!

Maandag 28 Oktober

Nieuwe stagedag bij de lieve straatkindjes. De dag begon weer met een film die ze keken op de televisie en daarna gingen we naar de chillruimte. Hier liggen allemaal kussens waar ze op kunnen liggen en waar ze kunnen lezen of opdrachten maken. We hebben heerlijk gekletst met zijn alle. De lerares vertelde dat ere een man was vermoord en in stukken gesneden.... Hij was in de grond begraven. De kinderen schrokken hiervan, best logisch want ze zijn tussen de 4 en 16 jaar oud! Ze wilde de kinderen hiermee duidelijk maken dat je een goede toekomst moet opbouwen, omdat het leven anders slecht kan eindigen. Bijzonder en voor mij een beetje raar dat dat op zo'n manier verteld moet worden ;) Na het kletsen moesten we even het gehakte hout naar het houthok brengen. We maakte een lange rij en gaven alles aan elkaar door en daarom ging het echt super snel. De kinderen waarderen het ook echt dat ik mee help ook met de minder leuke dingen. Ik had vanuit het huisje een bal, badminton rackets en tennis rackets meegenomen. Ze hebben er tot de lunchpauze continu mee gespeeld. Het is zo bijzonder om te zien dat de kinderen al met zo weinig blij zijn en zichzelf heel de dag met hetzelfde kunnen vermaken. Ik kan er wel uren naar kijken hoe de kinderen aan het spelen zijn. Zelf deed ik ook mee met de kinderen. Dan sport ik tenminste ook nog een beetje :) De dag vloog voorbij, voordat ik het wist was het alweer lunchpauze. Er waren 2 nieuwe gezichten vandaag. Ze zijn Zaterdag vanaf de straten naar hier gebracht. 1 van de jongens kwam naar me toe om te kletsen, zijn naam was Jackson en hij was 13 jaar oud. Hij is al eerder op Pandi geweest, maar is terug gegaan naar de straat. Hij kon niet zonder het snuiven van lijm. Dat is super verslavend net als een drug. Hij vertelde dat hij dat echt nodig heeft. Hij leefde al 2 jaar op straat, omdat zijn moeder het gezin heeft verlaten en zijn vader heeft een alcohol verslaving. Hij mishandelde zijn kinderen en had geen geld om de kinderen eten te geven. Jackson verliet zijn huis en is naar de straat gegaan om daar te leven. Als ik schuin naar zijn ogen kijk zie ik een hele waas voor zijn ogen... Zo heftig om dat te zien! Waarschijnlijk door het ongezonde leven en de lijm! Ik hoop zo enorm dat hij hier nu wel blijft. Hij is een ontzettend intelligente jongen, spreekt super goed Engels en hij was zo open naar mij toe. Hij kwam namelijk zelf naar me toe toen ik in het kantoortje zat. De andere jongen heb ik nog niet gesproken. Hij is een stukje jonger en de meeste jonge kinderen kunnen moeilijker communiceren in het Engels. Ik geniet er enorm van om hier te zijn en om de kinderen de aandacht te geven die ze verdienen. Veel mensen vinden de kinderen die op straat leven slecht en zeggen dat ze op straat leven, omdat ze niet luisteren naar de ouders. Nu weet ik de echte verhalen en dat verschilt enorm veel met de vooroordelen van andere mensen. De kinderen zijn vaak de ouders verloren of worden mishandeld.. Als ik denk aan wat de kinderen mee hebben gemaakt krijg ik een brok in mijn keel en wordt ik emotioneel. Hoe kan dit toch... De kinderen hebben weinig hoop meer en kijken op tegen de toekomst. Hoe dan? Kinderen moeten vol positiviteit naar de toekomst kijken, maar hier is dat zo anders en moeilijk. Ooit zullen ze weer terug naar huis moeten en de lerares vertelde dat de ouders dan meestal weer boos op ze worden, omdat ze weg zijn gegaan en de ouders vinden dan dat de kinderen ze voorschut hebben gezet of er is geen familie meer waar ze naar toe kunnen, omdat ze zijn overleden. Als het kon had ik voor al deze kinderen willen zorgen en een mooie positieve toekomst willen bezorgen. De kinderen weer kind laten zijn en een eerlijke kans geven. Helaas is dat niet mogelijk en moet ik ze nu alles geven wat ik ze kan geven. Liefde, aandacht en zorg!

Dinsdag, Woensdag & Donderdag

Deze 3 dagen was ik ziek. Ik ben naar dokter aliboy gegaan, omdat ik me zo beroerd voelde en het al langer aan de gang was. De dokter moest lachen. Hij had al heel veel blanke gehad met allemaal hetzelfde probleem. Ik kreeg een antibiotica kuur voor 5 dagen en iets tegen de misselijkheid. Het doktersbezoek kostte 23,30 en de medicijnen 27,70. Ik snap wel dat die dokter lekker verdient aan die toeristen hier hahahaha :) De rest van de dagen heb ik vooral uitgerust en een beetje aangerommeld. Elke dag voelde ik mezelf weer een beetje beter worden gelukkig en vrijdag was ik weer fris en fruitig. Ik baal enorm, want ik heb 3 dagen bij het straatkinderenproject gemist.. :(

Vrijdag 1 November

OMG! we zitten in de November de laatste dagen zijn in gegaan! Ik kijk er zo enorm naar uit om weer lekker naar huis te gaan en alle lieve mensen weer om me heen te hebben. Papa, Mama, Rick, Stijn, Petra, Michelle, Britt en Leo: Ik mis jullie hoor :) Kan niet wachten om weer lekker bij jullie te zijn en weer samen leuke dingen te doen.

Vandaag ging Daphne een weekendje naar Rangala toe om naar babyhome te gaan en onderling waren er wat onenigheidjes. Logisch natuurlijk, want 3 maanden met 3 totaal verschillende karakters is niet niks. Ik vind dat zulke dingen er ook gewoon bij horen en daarom even een weekendje apart, om daarna weer de laatste dagen met elkaar door te knallen! :) (vergeten en vergeven) Nicolennen en ik bleven samen in Kisumu. Na het ontbijten zijn we naar de stoffenwinkel gegaan om tassen te kopen in Afrikaanse stijlen. We hebben natuurlijk nog niet genoeg tassen hahaha. Deze dag hebben we thuis geluncht en zijn we door gegaan naar de Masai market om de laatste souvernirs te kopen. Ik heb een doek gekocht met een geschilderde olifant erop! Dat is de allermooiste souvenir uit heel de collectie geworden. Ik ben er zo ontzetten blij mee. Ook moesten we nog even wat boodschappen halen en zijn we naar het bakkerijtje gegaan voor vers brood, red velvet cakejes en koekjes. In de avond hebben we heel de woonkamer leeg geruimd en alle souvenirs op de grond gelegd en verdeelt in tasjes, zodat ik alles alvast in mijn koffer kon leggen. Heerlijk dagje!

Zaterdag 2 November

Om 10 uur werden we opgehaald door Sammy de tuktuk voor ons zwem en zon dagje bij wigot garden. Dat is het zwembad op de berg. De weg ernaar toe is echt een hobbelig drama, maar als je er eenmaal bent is het echt 100% genieten. Gekletst, relaxed, gezwommen en in de zon gelegen! Wat een heerlijke dag. Heel mijn badpak stond in mijn lichaam, omdat ik zo bruin ben geworden! ;) Nog even thuis gefacetimet met familie en daarna een lekker soepje gegeten! Er is een nieuw seizoen van jachtseizoen dus die hebben we gekeken en om half 1 zijn we gaan slapen :)

Zondag 3 November

Laatste dagje van het weekend. Ik kan niet wachten om weer op stage te beginnen. We hebben in de ochtend het huis schoongemaakt en opgeruimd en zijn in de middag gaan lunchen bij Java. Kip, friet en cola voor maar 4 euro. De week boodschapjes gedaan en daarna lekker naar het huisje voor een rustig avondje.

Er is een kindje overleden van babyhome (de plek waar we waren in Rangala, hier hielpen we in de weekenden en avonden) Het kindje was gehandicapt, had vocht in zijn hersentjes en had problemen met zijn longen. Het was heel zielig.. en vooral heel heftig. Ik hoop dat hij nu rust heeft. Goodbye lieve Brighton.